|
اَلّلهُمَّ ارزُقنی شَفاعَهَ الحُسَینِ یَومَ الوُرودِ وَ ثَبِّت لی قَدَمَ صِدقٍ عِندَکَ مَعَ الحُسَینِ وَ اَصحابِ الحُسَینِ اَلَّذینَ بَذَلوا مُهَجَهُم دونَ الحُسَینِ علیه السلام
خداوندا شفاعت حسین علیه السّلام را در آن روز که بر تو وارد می شوم، روزیم فرما و مرا نزد خود با حسین و یاران حسین – آنان که جان هایشان را فدای حسین کردند- به صداقت ثابت قدم بدار.
خداوندا با این که تو نعمت را بر من تمام کردی از تو روی گرداندم، با این که اسلام دادی، باز مسلمان واقعی نبودم و با آن که ما را در برهه هایی از زمان قرار دادی که انقلاب اسلامی و رهبری همچون امام وجود دارد، باز آن گونه که باید در جهت انقلاب قرار نگرفتم و برای اسلام کاری نکردم و آن گونه شکر نعمت بزرگ ولایت را نگفتم. با آن که نعمت جنگ را فراهم کردی، باز کوتاهی کردم و با آن که نعمت پدر و مادر دادی، باز قدردان وجود عزیزشان نبودم.
...امیدوارم که وقتی این برگ به دست شما می رسد، همگی راضیِ حق تعالی باشید. این بنده ی حقیر که بسیار گناه کارم و خود را درون خوب های خدا (رزمندگان اسلام ) جای دادم تا بلکه خداوند به خاطر این عزیزانی که شهید شده اند از گناهان و تقصیرات من بگذرد، اما من می دانم که خداوند بخشنده و مهربان است و ان شاءالله می آمرزد.
مدتی است که احساس می کنم از قبل بار گناهانم کمتر شده است و دل هوای یار کرده است، گویا حسین علیه السّلام مرا می خواند. می گوید: بیا، آخر تو هم حسین حسین گفته ای، آخر تو هم به سینه ی خود زده ای. بیا که در انتظار توام و شاید خدا خواست که به سوی کویش حرکت کنم.
اول از همه باید بدانید که من راه خودم را آگاهانه پیمودم و به هدف خودم نیز رسیدم. حدود شش سال از جنگ ایران وعراق می گذرد. گر چه این توفیق الهی را پیدا نکردم که به جنگ بیایم، ولی دل من همیشه در جنگ بود تا اینکه عاجزانه از خدای خویش در دعاهای توسل وکمیل خواستم که کاری کند من هم اگر برای یک بار شده است به جبهه بروم و خدا آرزوی مرا داده است. من به تمامی اهل خانواده ی خود توصیه می کنم که هیچ وقت دست از دامان ائمه ی اطهار بر ندارند وکاری نکنند که دنیا آن ها را فریب دهد و مال و منال این دنیا هیچ وقت توشه ی آخرت را نمی تواند تکمیل کند. فقط ایمان و عقیده و تقوای انسان است که در آن دنیا به درد انسان می خورد. امیدوام که هر چه زودتر این جنگ به پیروزی برسد و راه بسته شده ی کربلا بر روی عاشقان ابا عبدالله باز شود. خداوند سایه این امام امت را بر سر این امت مستدام بدارد. از طرف من از تمامی دوستان و آشنایان به خصوص اقوام نزدیک بخواهید که مرا ببخشند.
به تمامی اهل خانواده خود سفارش می کنم که بر شهادت من گریه نکنند؛ اگر خواستید گریه کنید به یاد امام حسین علیه السّلام گریه کنید. در پایان به همه شما سفارش می کنم برای امام، رهبر بزرگ انقلاب دعا کنند و از خداوند بخواهند که هر چه زودتر این آتش جنگ را تمام کند.
والسلام علی من اتبع الهدی
|
